١٥ مهر/ اولين روزي كه آراد رفت مهد

آراد شيطونم حالا نوبت شماست، بله بالاخره شما هم وارد مهدكودك شدي و عليرغم گريه هاي وحشتناكي كه ميكني همچنان منو و بابي مصمم هستيم شما بايد از وابستگي كه بهمون داري كم كني و هدفمون يادگيريِ هرچه زودترِ آموزش و مهارتهاي لازمه هست.
براي من كه خيلي سخت بود مخصوصاً روزاي اول كه ميزاشتمت مهد و وقتي ميرسيدم خونه در رو كه مي بستم همون پشت در، مي شستم گريه ميكردم. آخه خداروشكر آرتين كوچكترين بي تابي نكرده بود البته خب طبيعي بود چون آرتين هم اينكه سن و سالش بزرگتر بود و هم اينكه مثل شما وابسته نبود ، آرتين مستقلي اصلا معروفه، باور نميكني زنگ بزن بپرس خلاصه اينكه كم كم بهتر شدي البته الان كه دو هفته ميگذره از رفتنت به مهد، يكم بهتر شدي و عادت كردي ولي همچنان صبح ها موقعي كه ميخوام تحويل مهد بدمت گريه و بغض رو داري روزاي اول صبحانه و ناهار رو نميزاشتي مربي ها بهت بدن ولي الان ديگه پسر خوبي شدي ، مربي ميگفت آراد همش دوست داره بره بالا سر كلاس آرتين ، يكي دوبار هم شما رفتي بالا و هم آرتين رو اوردن پيشت ولي نميشه كه ادامه دار باشه فندقكِ من، تو خونه بهت گفتم آراد چرا سر كلاس خودت نميموني همش ميخواي بري پيش آرتين سرتو كج كردي با اون صداي خوردنيت گفتي: مُخوام پيش آتين باشم ديده، ناظِبش(مواظب) باشم. ميخواستم لهت كنم اون لحظه